Kapının kırık kolu,
Daldırılan elin parmak izleri,
Açılan ardın sinmiş kokusu,
Zihne yerleşen anının resmi.
Dönüyor bir böcek pis zeminde,
Ezildiği anın sessiz sesi,
Kırmızı bir ışık yanıyor,
Gözleri kendisine çeken.
Bir plak sesi kırmızı ışık sonraki odadan,
Dinletiyor kendisini 2012 yılına ağıtmışçasına,
Çürümüş zihnin doğumuna gölge olurken,
Kapatıyor gözlerini dudak aralarına.
Burcu Karşı
Kasabın Korkulu Rüyası.... Her daim kavranmış bellere inat, geçmişsiz bir gelecek.
